Bank Degroof Petercam N.V./Energieweg 1 en 2 Holding B.V. c.s.

In deze uitspraak staat de vraag centraal of de (direct en indirect) bestuurders van een vennootschap aansprakelijk zijn voor de schade geleden door een bankfinancier. De bank stelt dat sprake is van bestuurdersaansprakelijkheid omdat de bestuurders een persoonlijk ernstig verwijt kan worden gemaakt wegens zowel selectieve betalingen als het aangaan van verplichtingen waarvan de bestuurders in kwestie wisten dat deze niet konden worden nagekomen. In eerste aanleg heeft de rechtbank toegewezen dat de vennootschap het onder de kredietovereenkomst uitstaande bedrag moet vergoeden. De rechtbank heeft daarentegen niet bewezen geacht dat ook sprake is van bestuurdersaansprakelijkheid omdat de bestuurders in kwestie geen persoonlijk ernstig verwijt kan worden gemaakt. De bank gaat hiertegen in beroep, waarop het gerechtshof de vorderingen van de bank gedeeltelijk toewijst. Naar het oordeel van het hof is geen sprake van schending van de Beklamel-norm, maar is wel sprake van onrechtmatige selectieve betaling. De bestuurders worden veroordeeld tot vergoeding van de schade van de bank.

Curator/Middellijk bestuurder van twee gefailleerde vennootschappen uit het Bauporte concern

Deze uitspraak draait om de vraag of de bestuurder van twee failliete vennootschappen wegens onbehoorlijke taakvervulling aansprakelijk is voor het boedeltekort. Vaststaat dat de bestuurder zijn taken onbehoorlijk heeft vervuld omdat niet is voldaan aan de deponeringsplicht en vermoed wordt dat dit een belangrijke oorzaak is geweest van de faillissementen. De bestuurder betoogt dat diverse andere, externe omstandigheden de oorzaken zijn van de faillissementen. De rechtbank wijst dit betoog af. Ontzenuwing van het bewijsvermoeden vereist meer dan het algemeen benoemen van externe oorzaken van het faillissement. Verder is sprake van een patroon in de wijze waarop de bestuurder zakelijk opereert, namelijk door hoge schulden te laten ontstaan, de schulden in deze vennootschappen achter te laten en de onderneming in andere vennootschappen voort te zetten, en niet van een eenmalige actie om de door hem genoemde tegenslagen het hoofd te bieden. De bestuurder is aansprakelijk voor de boedeltekorten.

Groothandel/Bestuurders

De bestuurders van een failliete vennootschap worden door een crediteur aansprakelijk gesteld voor een onbetaald gebleven vordering. De bestuurders dienen te bewijzen dat zij in de gegeven situatie bij het aangaan van verbintenissen namens de vennootschap niet wisten of redelijkerwijs behoorden te begrijpen dat de vennootschap niet aan haar verplichtingen zou kunnen voldoen (de Beklamel-norm). Dat is hier het geval indien zij aannemelijk kunnen maken dat de vennootschap ten tijde van het aangaan van de verplichtingen spoedig zou worden overgenomen door een derde die ook de betalingsachterstanden zou voldoen. De rechtbank oordeelt dat de bestuurders in die bewijsopdracht niet zijn geslaagd, omdat (i) de concept-koopovereenkomst niet was ondertekend en niet was uitgewerkt, (ii) de vennootschap geen eigenaar meer was van het onroerend goed en zij de eigendom hiervan ook niet spoedig zou terugkrijgen, terwijl deze eigendomssituatie niet transparant met de derde was besproken en (iii) de boekhouding pas laat was ontvangen en nog niet (positief) was beoordeeld. De bestuurders zijn aansprakelijk voor de schade van de crediteur van de failliete vennootschap.

Project Partner Search Beheer/Bestuurders

Een manager stelt bestuurders aansprakelijk op grond van onrechtmatige daad (Beklamel-norm) vanwege het langdurig niet betalen van een managementvergoeding door de vennootschap. De vordering wordt door de rechtbank afgewezen, omdat eiser kennis had van de financiële situatie van de vennootschap bij het aangaan van de managementovereenkomst en onvoldoende gemotiveerd heeft aangetoond dat de bestuurders gedurende de samenwerking een persoonlijk ernstig verwijt valt te maken.

Bestuurder van Vastgoed I B.V./Evemij B.V. - Bestuurdersaansprakelijkheid

Onderhavige uitspraak gaat over een geschil met betrekking tot de (door)verkoop van een gebouw. Kern van deze uitspraak gaat over de vraag of sprake is van bestuurdersaansprakelijkheid. Het hof oordeelt bevestigend op basis van een breed palet aan omstandigheden, waarna het cassatieberoep wordt afgedaan door de Hoge Raad met toepassing van artikel 81 Wet op de rechterlijke organisatie (RO).

Faillietverklaring ontbonden vennootschap HSA Scheepsbouw B.V. vanwege bestuurdersaansprakelijkheidsvordering

De aanvrager van een faillissement van een vennootschap die anderhalf jaar eerder reeds was ontbonden, heeft geen misbruik gemaakt van zijn bevoegdheid met de aanvraag. Er was naar het oordeel van de rechtbank mogelijk actief in de vorm van een bestuurdersaansprakelijkheidsvordering. De curator is, vanwege zijn bevoegdheden, beter in staat om onderzoek te doen naar bestuurdersaansprakelijkheid en verhaalsmogelijkheden op de bestuurder.

ClickGroup Holding B.V. c.s./Curator van ClickConcepts B.V.

Een curator stelt de (middellijk) bestuurder van een failliete vennootschap aansprakelijk voor het boedeltekort. Er is sprake van schending van de administratie- en publicatieplicht. De rechtbank wees de vordering toe en het hof laat die beslissing in stand. Een andere belangrijke oorzaak voor het faillissement van de keukenzaak is niet aannemelijk. Er is geen reden voor matiging van het bedrag waarvoor de bestuurder en de indirecte bestuurder aansprakelijk zijn.

Curator van Stichting Europe Islamic University of Applied Sciences/Voormalig bestuurder

Een curator stelt de voormalig bestuurder van een gefailleerde onderwijsinstelling aansprakelijk op verschillende grondslagen. Daarvan wordt de Peeters/Gatzen-vordering deels toegewezen. De bestuurder treft een ernstig verwijt als gevolg van onverantwoorde betalingen. De bestuurder heeft onrechtmatige betalingen gedaan aan de stichting van zijn dochter, waardoor de gezamenlijke schuldeisers in hun verhaalsmogelijkheden zijn benadeeld.

Herdijk – Beantwoording prejudiciële vragen over de bestuurdersaansprakelijkheid o.g.v. artikel 36 lid 4 IW

Aan het Europese Hof van Justitie (HvJ EU) zijn door de Hoge Raad twee prejudiciële vragen voorgelegd die zich richten op de regeling omtrent de hoofdelijke aansprakelijkheid die volgt uit artikel 36 lid 4 Invorderingswet 1990 (IW). De vragen zagen erop of het Unierechtelijk evenredigheidsbeginsel zich verzet tegen deze regeling en of het voor het antwoord op die eerste vraag van belang is of de bestuurder te goeder trouw heeft gehandeld. Het HvJ EU verklaart dat de regeling zich niet verzet tegen het Unierecht en dat hiervoor niet van belang is dat diezelfde bestuurder voor een daaropvolgend tijdvak kon bewijzen dat hij te goeder trouw heeft gehandeld.

Vité Beheer B.V., Dupatech B.V. en DGA/Global Pack Packaging Solutions Inc.

Een vennootschap wordt geturboliquideerd in verband met een herstructurering binnen een groep. Alle activa en passiva werden overgedragen naar een andere vennootschap, behalve de vordering van een enkele schuldeiser. De vennootschap, haar (indirecte) bestuurder en aandeelhouder en de verkrijgende vennootschap worden door de rechtbank aansprakelijk gehouden voor verhaalsfrustratie op grond van artikel 6:162 BW en artikel 2:11 BW. In hoger beroep wordt het oordeel van de rechtbank bekrachtigd. De Hoge Raad doet de zaak af met toepassing van artikel 81 lid 1 RO.