Bestuurder/Stichting PCO Accrete c.s.

Een bestuurder van twee stichtingen wordt door de raad van toezicht ontslagen als werknemer en geschorst van zijn positie als bestuurder. De bestuurder vordert in kort geding de schorsing van de ontslag- en schorsingsbesluiten en wedertewerkstelling. De voorzieningenrechter oordeelt dat de ontslagbesluiten in de bodemprocedure waarschijnlijk deels nietig, deels vernietigbaar zullen blijken te zijn. Daarom worden de ontslagbesluiten geschorst en moet de bestuurder weer worden toegelaten tot zijn werkzaamheden.

European Pharmaceuticals International B.V./X Ventures B.V. c.s.

De drie aandeelhouders van een vennootschap krijgen onenigheid over het aantrekken van (extern) kapitaal. Als twee aandeelhouders het faillissement van de vennootschap initiëren, stelt de derde aandeelhouder hen aansprakelijk. De derde aandeelhouder stelt dat de overige twee aandeelhouders, waaronder een bestuurder, onrechtmatig jegens haar hebben gehandeld door opzettelijk het faillissement van de vennootschap te bewerkstelligen, met als doel na het faillissement met een andere investeerder een doorstart te kunnen maken. In eerste instantie wordt de vordering deels toegewezen. In hoger beroep wordt de vordering afgewezen en is de derde aandeelhouder gehouden tot terugbetaling van het bedrag dat hij uit hoofde van het vonnis in eerste aanleg heeft ontvangen. Het hof overweegt dat sprake is van afgeleide schade, die slechts voor vergoeding in aanmerking komt indien jegens de aandeelhouder een specifieke zorgvuldigheidsnorm is geschonden, wat in casu het geval had kunnen zijn indien sprake was van opzet gericht op benadeling van de desbetreffende aandeelhouder. Het hof oordeelt echter dat daarvan geen sprake is geweest en dat de aandeelhouder geen poging heeft gedaan uit de impasse te komen. Het beroep van de aandeelhouder op artikel 6:162 BW en op de artikelen 2:8, 2:201 lid 2 en 2:246 BW faalt dan ook.

CSC (Netherlands) Holdings B.V./Gezamenlijke andere aandeelhouders van Intertrust B.V.

OK; uitkoop. Een vennootschap heeft via een biedingsbericht een openbaar bod uitgebracht op alle uitstaande gewone aandelen van een beurs-NV voor een bedrag van € 20 per aandeel. In het biedingsbericht is onder meer toegelicht dat en op welke wijze na afloop van de na-aanmeldingstermijn een herstructurering zal plaatsvinden. De nieuwe aandeelhouder verkrijgt vervolgens alle activa en passiva van de nv. De aandeelhouder is de koopprijs voor de aandelen schuldig gebleven en heeft daarvoor een schuldbekentenis verstrekt aan de nv. De aandeelhouder start een uitkoopprocedure waarin zij stelt te beschikken over ten minste 95% van het geplaatste kapitaal en van de stemrechten. Zij vordert op grond van artikel 2:201a BW overdracht van de aandelen van de overige aandeelhouders voor een prijs van € 20 per aandeel. De OK wijst de vordering toe omdat uit de overgelegde stukken kan worden vastgesteld dat de aandeelhouder inderdaad ten minste 95% van het geplaatste kapitaal verschaft en ten minste 95% van de stemrechten kan uitoefenen. Daarnaast overweegt de OK dat de overige aandeelhouders niet hebben aangetoond ernstige stoffelijke schade te zullen lijden bij de overdracht van de aandelen. Tot slot stelt de OK de biedprijs vast op een bedrag van € 20 per aandeel omdat de biedprijs ten tijde van de betaalbaarstelling van het bod ten minste gelijk was aan de waarde van de gewone aandelen.

Ontslag en bestuursverbod bestuurders Stichting Hulptroepen Alliantie

Een van de door de rechtbank ontslagen bestuurders van Stichting Hulptroepen Alliantie komt in hoger beroep op tegen dit ontslag en het bestuursverbod dat hem door de rechtbank ex artikel 2:298 BW is opgelegd op verzoek van het OM en medewerkers van de stichting. Aanleiding voor het ontslag en bestuursverbod is de oprichting van een met de stichting concurrerende vennootschap, waarbij de bestuurders verwarring hebben gezaaid over de identiteit van de betrokken partijen. Het hof bekrachtigt de beschikking van de rechtbank. Door bewust verwarring te laten ontstaan over de identiteit van en relaties tussen de rechtspersonen heeft de ontslagen bestuurder op zijn minst de schijn gewekt dat hij zichzelf ten koste van de stichting en diegenen die zich (veelal) belangeloos voor haar organisatie hebben ingezet, heeft verrijkt. Ook het feit dat hij zijn verweer aanvankelijk is gaan voeren vanuit de stichting, die bovendien aanvankelijk zijn advocaatkosten heeft betaald, levert in het kader van het tegenstrijdig belang een gewichtige reden op die het ontslag rechtvaardigt en is tevens ernstig verwijtbaar. De bestuurder kan zich aldus niet disculperen: ook het opgelegde bestuursverbod van vijf jaar wordt bekrachtigd.

Post M&A litigation en vereenzelviging rechtspersoon

Na een bedrijfsovername ontvangt de moedermaatschappij van de verkoper, tevens hoofd van de fiscale eenheid waarvan de overgenomen vennootschap deel uitmaakt, een definitieve belastingaanslag. De moedermaatschappij dient een bezwaarschrift in en wenst een tweetal uitstaande geldleningen af te waarderen. De Belastingdienst gaat daar grotendeels in mee. Volgens de koper is zij degene die tot afwaardering van de leningen hoorde te beslissen en heeft zij recht op het belastingvoordeel dat aan die afwaardering is verbonden. De koper vordert het misgelopen belastingvoordeel als schadevergoeding van de verkoper en diens moedermaatschappij. De rechtbank wijst de vordering toe wegens het in strijd handelen met de koopovereenkomst. De verkoper en de moedervennootschap worden beide veroordeeld als gevolg van vereenzelviging van de rechtspersoon.

Allgo Spaander B.V. c.s./Bestuurders

Enkele bestuurders geven uitvoering aan een aandeelhoudersbesluit tot kapitaalvermindering en cessie van regresvorderingen. Hen wordt vervolgens verweten zich daarmee schuldig te hebben gemaakt aan verhaalsfrustratie. De rechtbank wijst de aansprakelijkheidsvordering af. Het hof oordeelt, anders dan de rechtbank, dat de bestuurders onrechtmatig hebben gehandeld nu zij hebben meegewerkt aan de cessie en voorzienbaar was dat door deze cessie de vennootschappen geen verhaal meer konden bieden. Dit is ernstig verwijtbaar en de bestuurders worden alsnog aansprakelijk gehouden. A-G Assink verwerpt in zijn conclusie alle cassatieklachten. De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep nu de klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van het arrest van het hof, en doet de zaak af met toepassing van artikel 81 RO, overeenkomstig de conclusie van de A-G.

Curator van The Flex Company B.V./Bestuurders

Een bv die een onderneming dreef die zich bezighield met het verzorgen van productdisplays in winkels, is gefailleerd. De rechtstreekse en de middellijke bestuurders hebben kort voor faillissement alle activa verkocht onder verrekening van de koopprijs. De curator ageert tegen het complex van rechtshandelingen dat besloten lag aan, dan wel voortvloeide uit deze activatransactie op basis van onder andere faillissementspauliana en stelt de bestuurders aansprakelijk voor het faillissementstekort ex artikel 2:248 BW. De rechtbank acht de activatransactie onder verrekening van de koopprijs aanvaardbaar voor zover de verkochte activa verpand waren. Voor het overige was de transactie paulianeus. De rechtbank acht niet aannemelijk dat het paulianeuze deel van de transactie ook een belangrijke oorzaak was van het faillissement. Daarop strandt volgens de rechtbank de bestuurdersaansprakelijkheidsvordering. Omdat er in het vonnis nog punten zijn waarover partijen zich nader mogen uitlaten of bewijs mogen leveren, wordt de vordering uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid nog niet daadwerkelijk afgewezen.

Bestuurder/Curator van Stichting Infinity Ventures

Drie bestuurders van een stichting die zich bezighield met budgetbeheer en schuldbemiddeling, zijn door de curator in het faillissement van de stichting aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:9 BW. De reden hiervoor is dat de administratie niet op orde was en gelden van cliënten zijn gebruikt door de stichting. De rechtbank heeft de bestuurders veroordeeld. Een van de bestuurders, de schoonvader van de bestuurder die daadwerkelijk aan de touwtjes trok, gaat in hoger beroep. De schoonvader meent dat hij zich kan disculperen. Het hof oordeelt dat dit niet het geval is. De schoonvader heeft zich ten onrechte niet bemoeid met het bestuur van de stichting en het bestuur overgelaten aan zijn schoonzoon, ondanks signalen dat het niet goed ging. Ook in hoger beroep blijft de schoonvader daarom aansprakelijk.

Geschil tussen de aandeelhouders van Buro Antares B.V. over de ‘bad leaver’ clausule en het non-concurrentiebeding in de aandeelhoudersovereenkomst

De aandeelhouders van een besloten vennootschap hebben een aandeelhoudersovereenkomst gesloten met daarin onder meer een aanbiedingsplicht, een bad leaver bepaling en een non-concurrentiebeding. Nadat de vennootschap de managementovereenkomst met één van de aandeelhouders  heeft opgezegd, vordert een andere aandeelhouder dat de aandeelhouder wiens managementovereenkomst is opgezegd zijn aandelen levert tegen de nominale waarde conform de bad leaver bepaling. De aandeelhouder wiens managementovereenkomst is opgezegd, vordert in reconventie dat de aandelen worden gewaardeerd volgens de good leaver bepaling. Verder vordert hij dat hij niet aan het non-concurrentiebeding kan worden gehouden. De rechtbank heeft de vordering van de ene aandeelhouder toegewezen en de andere aandeelhouder veroordeeld tot levering van zijn aandelen conform de bad leaver bepaling. De reden voor toewijzing door de rechtbank ligt in het feit dat de aandeelhouder onvoldoende gemotiveerd heeft betwist dat sprake is van het ontbreken van draagvlak onder de werknemers, wat toepassing van de bad leaver bepaling met zich brengt. De vordering in reconventie van de laatstgenoemde aandeelhouder, om niet langer aan het non-concurrentiebeding gebonden te zijn, wordt door de rechtbank afgewezen. Het hoger beroep daartegen van de veroordeelde aandeelhouder slaagt niet. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank. Het hof legt de bad leaver bepaling uit volgens de Haviltex-methode. De wijze van het eindigen van de betrokkenheid, in casu het opzeggen van de managementovereenkomst in plaats van ontbinding van de arbeidsovereenkomst (zoals in de aandeelhoudersovereenkomst staat), doet er volgens het hof niet toe. De aandeelhouders, die bij het opstellen van de aandeelhoudersovereenkomst geen deskundige bijstand hebben gehad, hadden voor ogen om de bad leaver regeling toe te passen als de betrokkenheid van de aandeelhouder eindigt, ongeacht de wijze waarop die eindigt. Het hof vindt toepassing van de non-concurrentiebepaling niet in strijd met de redelijkheid en billijkheid; het is aan de aandeelhouder zelf te wijten dat de aandelenoverdracht op zich laat wachten waardoor de duur van het non-concurrentiebeding navenant langer is geworden.

Herroeping ontbindingsbesluit

Een bv is bij besluit van de algemene vergadering in 2009 ontbonden en in 2010 uit het handelsregister uitgeschreven. Om een destijds door haar gelegd beslag op onroerende zaken van een debiteur te kunnen opheffen, heeft de bv in 2022 een herroepingsbesluit genomen. De bv verzoekt vervolgens de rechtbank om voor recht te verklaren dat het ontbindingsbesluit is herroepen. De Hoge Raad heeft in de Rifgat-beschikking uit 2014 de kaders gegeven die gelden bij het herroepen van een ontbindingsbesluit, nu deze rechtsfiguur niet bij wet is geregeld. De rechtbank toetst aan deze criteria en oordeelt dat daaraan is voldaan. Het verzoek wordt toegewezen.