Kolkman q.q./Indirect bestuurders van De Zwanenhof B.V.

De curator van een failliete bv stelt de (indirecte) bestuurders aansprakelijk voor het boedeltekort. De rechtbank oordeelt dat de bestuurders aansprakelijk zijn, omdat zij hun taak onbehoorlijk hebben vervuld. Een van de jaarrekeningen is (30 dagen) te laat gedeponeerd en de bestuurders zijn ongebruikelijke en kostbare financieringsovereenkomsten aangegaan voor de bouw van een zorghotel.

Stichting Loods4Woods

In verband met een ongeneselijke ziekte van de bestuurder heeft een stichting haar activiteiten beëindigd. De stichting is ontbonden (geturboliquideerd) zonder de huurovereenkomst correct af te wikkelen. Op verzoek van de verhuurder wordt het faillissement van de stichting uitgesproken. Mogelijk is er een (potentiële) bate in de vorm van een vordering uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid.

Uitkoopprocedure Fuikebrug B.V.

Een bv heeft twee aandeelhouders. De meerderheidsaandeelhouder stelt een uitkoopprocedure in tegen de minderheidsaandeelhouder. De minderheidsaandeelhouder doet, zonder succes, een beroep op de afwijzingsgronden van artikel 2:201a lid 4 BW. De OK wijst de vordering toe.

Enquête Oranjewoud N.V & Strukton Groep N.V.

OK; enquête. De RvC verzoekt namens twee vennootschappen een enquête en onmiddellijke voorzieningen vanwege de betrokkenheid van bestuurder en grootaandeelhouder Sanderink. De OK oordeelt dat Sanderink niet meer in staat is de onderneming van de vennootschappen te leiden bij de uitdagingen waar deze voor staat. Bovendien willen de accountant en de banken niet meer met de onderneming samenwerken als Sanderink daarvan bestuurder is of daarbij betrokken is. In de huidige governance blijft Sanderink teveel invloed houden op de onderneming. Tot slot leidt een langlopend conflict van Sanderink met zijn voormalige partner tot onrust binnen de onderneming. Sanderink wordt geschorst als bestuurder, en de (indirect) door hem gehouden aandelen in Oranjewoud worden (minus één aandeel) overgedragen aan een beheerder van aandelen.

M.A.C. ID B.V. c.s./PlantLab Groep B.V. c.s.

Een van de certificaathouders van een onderneming kondigt zijn terugtreden aan onder de voorwaarde dat de certificaathoudersovereenkomst, op grond waarvan hij zijn certificaten dient aan te bieden tegen de intrinsieke waarde van de met die certificaten corresponderende aandelen, geen effect heeft. Nadat de overige certificaathouders akkoord gaan met deze voorwaarde, ontdekken zij dat de uittredende certificaathouder ondertussen een concurrerende onderneming aan het opzetten was en daarvoor relaties/klanten en medewerkers van de onderneming benaderde. In navolging van de rechtbank vernietigt het hof de toezeggingen van de certificaathouders op grond van dwaling en veroordeelt de uittredende certificaathouder tot betaling van schadevergoeding. Ook de bestuurder van de onderneming is aansprakelijk naar het oordeel van het hof. De uittredende certificaathouder en de bestuurder van de onderneming stellen cassatieberoep in. Zij klagen in cassatie dat het hof de hoge drempel voor aansprakelijkheid op grond van artikel 2:9 BW heeft miskend, met name nu voor de uittredende certificaathouder geen non-concurrentiebeding of relatiebeding gold en hij slechts besprekingen voerde met enkele relaties. De A-G overweegt dat het persoonlijk ernstig verwijt is gelegen in het ‘heimelijk’ achter de klanten/relaties en medewerkers van de onderneming aangaan. A-G Drijber concludeert dat de klachten falen. De Hoge Raad volgt de conclusie van de A-G, verwerpt het cassatieberoep nu de klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van het arrest van het hof, en doet de zaak af met toepassing van artikel 81 lid 1 RO.

Enquête Steenfabriek De Rijswaard B.V.

OK; enquête. De meerderheid van de certificaathouders van een familiebedrijf heeft een enquêteverzoek ingediend naar het beleid en de gang van zaken naar het familiebedrijf, haar moedermaatschappij en de stichting administratiekantoor (STAK). De verzoekers hebben zorgen over de governance van het familiebedrijf, de informatievoorziening en de beperkte betrokkenheid in benoemingsprocessen van commissarissen en bestuurders. De OK is van oordeel dat sprake is van gegronde redenen om te twijfelen aan een juiste gang van zaken van het familiebedrijf en haar moedermaatschappij. Er wordt een commissaris door de OK benoemd die de rol van voorzitter zal vervullen binnen de raad van commissarissen bij zowel het familiebedrijf als bij de moedermaatschappij. In cassatie komen onder andere het familiebedrijf en haar moedermaatschappij op tegen het oordeel van de OK. Verzoekers klagen dat de OK het tweede vereiste voor de bevoegdheid van een concernenquête uit hoofde van de SNS-beschikking van de Hoge Raad onjuist heeft toegepast. De klacht behelst dat de moedermaatschappij het beleid of de gang van zaken van het familiebedrijf ten aanzien van de onderwerpen die aan het enquêteverzoek ten grondslag zijn gelegd, mede moet hebben bepaald om bevoegd te kunnen zijn om een concernenquête te verzoeken. Volgens A-G Assink is het voldoende als dat ter zake van één of meer onderwerpen het geval is. Daarnaast zou het handelen van de STAK ten onrechte zijn betrokken in het oordeel van de OK, omdat zij niet valt onder de personen die krachtens de wet en de statuten betrokken zijn (kring van betrokkenen) bij het familiebedrijf zoals bepaald in artikel 2:8 lid 1 BW. Tot slot zou de informatie- en consultatieplicht ten opzichte van certificaathouders minder ver strekken dan de OK heeft geoordeeld. A-G Assink oordeelt dat de klachten falen gezien de omstandigheden van het geval waarin sprake is van een besloten familiebedrijf, het de taak van het bestuur van de STAK is om ook de belangen van de certificaathouders te dienen, en sprake is van dubbelfuncties en informatieasymmetrie. A-G Assink concludeert dat alle klachten falen. De Hoge Raad volgt de conclusie van de A-G en doet de zaak af met toepassing van artikel 81 lid 1 RO.

Enquête Ergo Buildings B.V.

OK; enquête. Twee aandeelhouders in een vastgoedvennootschap raken in onmin met elkaar nadat een van de aandeelhouders als enig bestuurder verschillende transacties aangaat tegen onzakelijke voorwaarden. Bij het aangaan van die transacties heeft deze aandeelhouder-bestuurder tevens een tegenstrijdig belang. Verder wordt door de andere bestuurder geklaagd over een gebrekkige informatievoorziening. De aandeelhouder die niet bestuurder is en bovendien een minderheid van de aandelen houdt, start daarom een enquêteprocedure bij de OK en verzoekt om een onderzoek naar de gang van zaken bij de vastgoedvennootschap. Daarnaast wordt verzocht om schorsing van de aandeelhouder-bestuurder en de aandelen van de aandeelhouder-bestuurder bij een beheerder onder te brengen. De verzoeken worden vrijwel volledig door de OK toegewezen omdat de aandeelhouder-bestuurder de verhoogde zorgvuldigheidsplicht die op hem rust als enig bestuurder en meerderheidsaandeelhouder heeft geschonden. De OK gelast een onderzoek.

Vordering tegen ontbonden vennootschap Telemarketing Solutions B.V.

De wederpartij van een door turboliquidatie ontbonden bv vordert betaling van provisies uit een agentuurovereenkomst, maar wordt niet-ontvankelijk verklaard. Een vennootschap die niet bestaat, kan geen partij zijn in een procedure.

Sprint BidCo B.V./Overige aandeelhouders van Accell Group B.V.

OK; uitkoopprocedure. Nadat zij middels een openbaar bod in de zin van artikel 5:74 Wft meer dan 95% van de aandelen in een onderneming verschaft, vordert een aandeelhouder in een uitkoopprocedure ex artikel 2:359c BW dat de gezamenlijke andere aandeelhouders worden veroordeeld hun aandelen aan haar over te dragen. De OK oordeelt dat is voldaan aan de vereisten vervat in artikel 2:359c BW en dat de biedprijs ten tijde van de betaalbaarstelling van het bod vermoed wordt een billijke prijs te zijn, zodat de uitkoopprijs per peildatum kan worden vastgesteld op de biedprijs. De OK wijst de vordering van de aandeelhouder toe.

Curator van Pre-Active B.V./Bestuurder

Het faillissement van een bv die een zorgonderneming dreef, is opgeheven bij gebrek aan baten. De voormalig curator van de bv wilde in faillissement kennelijk de bestuurder aansprakelijk stellen, maar zag daarvoor onvoldoende verhaalsmogelijkheden. Na opheffing van het faillissement ontstonden alsnog verhaalsmogelijkheden op de bestuurder. Nadat de curator heeft verzocht de vereffening te heropenen (art. 2:23c BW) en hij is benoemd tot vereffenaar, stelt hij de bestuurder aansprakelijk (art. 2:9 BW) en vordert hij oplegging van een civielrechtelijk bestuursverbod (art. 106a Fw). De rechtbank wijst de bestuurdersaansprakelijkheidsvordering toe, omdat de administratie niet voldoet, de bestuurder grote bedragen aan de bv heeft onttrokken, geen jaarrekeningen zijn opgesteld en niet is voldaan aan fiscale verplichtingen. De rechtbank legt geen civielrechtelijk bestuursverbod op. Als reden daarvoor voert de rechtbank aan dat de feiten waarvoor het bestuursverbod wordt gevorderd, de oplegging van fiscale vergrijpboeten, zich hebben voorgedaan voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Wet civielrechtelijk bestuursverbod. De rechtbank hoeft daarom niet in te gaan op de vraag of een vereffenaar überhaupt wel bevoegd is een bestuursverbod te vorderen.