Indirect bestuurders X Transport B.V./Leferink q.q.

In deze uitspraak worden een vader en zijn dochter aansprakelijk gehouden voor het boedeltekort in het faillissement van een transportbedrijf en krijgen zij een bestuursverbod opgelegd voor de duur van vijf jaar. De dochter is indirect bestuurder van de failliete bv, maar is uitgeschreven uit het handelsregister en haar vader is als indirect bestuurder ingeschreven. Vervolgens worden de aandelen verkocht aan een onbekende stichting waaraan ook allerlei vermogensbestanddelen en zaken worden overgedragen. Ook gooit de vader de administratie van de bv weg. Het hof oordeelt dat de dochter formeel bestuurder is gebleven nu zij nooit door de algemene vergadering is ontslagen. De vader is geen formeel bestuurder maar wordt aangemerkt als feitelijk beleidsbepaler. Zowel vanwege het feitelijk prijsgeven van de onderneming aan een onbekende als vanwege het schenden van de administratieplicht hebben vader en dochter hun taak kennelijk onbehoorlijk vervuld en dit is een belangrijke oorzaak van het faillissement.

Feitelijk beleidsbepaler Red Dragon B.V./Ter Waarbeek q.q.

In het faillissement van een bv heeft de curator eiseres in cassatie aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:248 BW, mede omdat eiseres financiering heeft verkregen voor de bouw van een restaurant op basis van vervalste bankafschriften en facturen. Eiseres is aansprakelijk gehouden als feitelijk beleidsbepaler in de zin van artikel 2:248 lid 7 BW. In cassatie speelt de vraag of iemand kan worden gekwalificeerd als feitelijk beleidsbepaler als hij het (statutaire) bestuur niet feitelijk terzijde heeft gesteld. De Hoge Raad overweegt dat voor de kwalificatie van feitelijk beleidsbepaler in de zin van artikel 2:248 lid 7 BW geen uitsluiting van het formele bestuur is vereist. De feitelijk beleidsbepaler moet zich ten minste een deel van de bestuursbevoegdheid hebben toegeëigend, en op die manier het beleid hebben bepaald of mede hebben bepaald als ware hij bestuurder.

Innopart B.V./Oprichter van Orava IE B.V. i.o.

Een vennootschap heeft op grond van een overeenkomst aan een bv in oprichting geld geleend. Deze bv is vervolgens niet opgericht, zodat bekrachtiging van de rechtshandeling door de bv niet heeft plaatsgevonden. De vennootschap vordert daarom op grond van artikel 2:203 lid 2 BW terugbetaling van het geleende geld van degene die destijds namens de bv in oprichting heeft getekend. Anders dan degene die tekende aanvoert, is de rechtbank van oordeel dat niet is komen vast te staan dat de schuld aan een andere vennootschap is overgedragen. De vordering wordt toegewezen.

Opzegging of ontzetting lidmaatschap

Het lidmaatschap van een voormalig bestuurslid van een vereniging wordt door het nieuwe bestuur opgezegd omdat het voortduren van het lidmaatschap in redelijkheid niet meer van de vereniging kon worden gevergd. Het lid vordert de vernietiging van het opzeggingsbesluit. Het lid stelt dat in dit geval niet opzegging de aangewezen weg was, maar royement/ontzetting en dat haar een beroepsmogelijkheid bij de algemene vergadering is onthouden. De rechtbank overweegt dat bij een royementssituatie sprake moet zijn van verwijtbaar wangedrag ten nadele van de vereniging, waarvoor bijvoorbeeld schadevergoeding kan worden gevorderd. De rechtbank volgt het bestuur dat een dergelijke situatie zich in casu niet voordoet. Voorts heeft het lid onvoldoende opgebracht om te kunnen oordelen dat het bestuur in redelijkheid niet tot haar afweging heeft kunnen komen. De rechtbank wijst de vorderingen af.

Enquête I.H.P. Holding B.V. c.s.

De OK heeft eerder bij twee vennootschappen een enquête gelast en bij wijze van onmiddellijke voorziening de bestuurder geschorst en een OK-bestuurder aangesteld. Enkele jaren later heeft de OK op verzoek van deze OK-bestuurder de enquêteprocedure en de getroffen onmiddellijke voorzieningen beëindigd. De OK-bestuurder wordt vervolgens door de eerder geschorste bestuurder aansprakelijk gesteld. De OK-bestuurder verzoekt de OK te bepalen dat een van de vennootschappen zijn redelijke kosten van verweer als tijdelijk bestuurder betaalt en in dat kader een voorschot dient te voldoen. De OK wijst de vordering toe en komt daarbij met een aantal overwegingen betreffende de reikwijdte van artikel 2:357 lid 6 BW.

Gedwongen overname aandelen QL Verzekeringen B.V.

Twee minderheidsaandeelhouders vorderen de gedwongen overname van hun aandelen door de meerderheidsaandeelhouder. De rechtbank heeft deze vordering toegewezen, een deskundige benoemd voor de waardering van de over te nemen aandelen en diens waardering overgenomen. De minderheidsaandeelhouders stellen hoger beroep in en betogen dat de waardering door de deskundige niet in stand kan blijven. Het hof herhaalt de maatstaf van de Hoge Raad ten aanzien van de omvang van de motiveringsplicht bij de beoordeling van deskundigenrapporten (HR 9 december 2011, ECLI:NL:HR:2011:BT2921 (Flevoziekenhuis)). Het hof oordeelt vervolgens dat de grieven niet slagen en bekrachtigt het vonnis van de rechtbank.

Bab/Cordial en Turnham III

Enquête Cordial en Turnham (Caribische zaak). Vervolg van HR 11 november 2016, ECLI:NL:HR:2016:2574 en HR 8 maart 2019, ECLI:NL:HR:2019:316. Als gevolg van door het bestuur genomen emissiebesluiten verwatert de minderheidsaandeelhouder van twee vennootschappen van 15% tot 0,0044% en 0,0023%. Het hof stelt wanbeleid vast, maar weigert de emissiebesluiten te vernietigen omdat dit niet in het belang van de vennootschap is. De Hoge Raad vernietigt de beschikking en oordeelt dat de vennootschap een zelfstandig belang heeft bij de naleving van de normen die gelden bij een emissie van aandelen, in het bijzonder jegens een aandeelhouder wiens belang is verwaterd of dreigt te verwateren. Ook acht de Hoge Raad de beslissing van het hof dat de bestuurder kan aanblijven zonder nadere motivering onbegrijpelijk, mede gezien de te verwachten aansprakelijkstelling van de bestuurder door de minderheidsaandeelhouder. De Hoge Raad wijst het geding terug naar het hof ter verdere behandeling en beslissing.

Werknemers/DIM Holding B.V. c.s.

Een aantal werknemers is ontslagen en de vennootschap is door middel van turboliquidatie ontbonden. De werknemers stellen onder meer dat de bestuurders hiervoor aansprakelijk zijn. De kantonrechter oordeelt dat het ontslag onrechtmatig is en dat de bestuurders aansprakelijk zijn jegens de werknemers. Door onder meer geen faillissement aan te vragen of een ontslagvergunning bij het UWV aan te vragen, maar in plaats daarvan de vennootschap te liquideren, terwijl er nog doorlopende verplichtingen aan de ontslagen werknemers waren, hebben de bestuurders de werknemers de mogelijkheid ontnomen om de vennootschap in rechte te betrekken en zo de verhaalsmogelijkheden van de werknemers beperkt.

Verhuurder bedrijfspand/(Indirect) bestuurders Nedstars B.V.

Een verhuurder van een bedrijfspand vordert schadevergoeding van de (indirect) bestuurders van de huurder. De huurder is een vennootschap die haar verplichtingen uit de huurovereenkomst niet is nagekomen. Toen de verhuurder niet wilde instemmen met een aanpassing van de huurovereenkomst, hebben de bestuurders van de vennootschap middels een activa-passiva-overeenkomst de activa van de vennootschap voor een symbolische prijs overgedragen aan een gelieerde vennootschap, waardoor de vennootschap leeg achterbleef. De bestuurders hebben vervolgens alle andere schuldeisers van de vennootschap betaald, maar niet de verhuurder. De vennootschap biedt geen verhaal en de schuldeiser kan niet het faillissement van de vennootschap aanvragen wegens het ontbreken van pluraliteit. De rechtbank en het hof oordelen dat de bestuurders onrechtmatig hebben gehandeld jegens de verhuurder. De Hoge Raad bevestigt het oordeel van het hof dat het de bestuurders van de vennootschap zonder meer duidelijk moest zijn dat door hun handelen benadeling van de verhuurder zou optreden en dat zij daardoor onrechtmatig hebben gehandeld jegens de verhuurder. De Hoge Raad doet de zaak af met toepassing van artikel 81 RO.

VEB c.s./SNS Reaal N.V. en SNS Bank N.V.

De OK heeft eerder een onderzoek bevolen naar het beleid en de gang van zaken bij SNS Reaal N.V. en SNS Bank N.V. nadat o.a. de VEB hierom had verzocht. Op basis van het onderzoeksverslag heeft de OK geoordeeld dat geen sprake is van wanbeleid (zie OR 2023-0040). In onderhavige uitspraak staat het machtigingsverzoek centraal dat de VEB heeft ingediend op grond van artikel 2:353 lid 3 BW om mededelingen aan derden te doen uit het onderzoeksverslag. Zij geeft aan deze mededelingen slechts te willen doen in het kader van eventuele aansprakelijkstellingen en procedures. De voorzitter van de OK overweegt dat SNS c.s. onvoldoende hebben aangetoond dat sprake zou zijn van een zwaarwichtig belang om het verzoek af te wijzen. De voorzitter houdt daarmee vast aan het uitgangspunt dat de verzoeker die gebruik wil maken van het verkregen onderzoeksverslag in een procedure tot aansprakelijkstelling een voldoende zwaarwichtig belang bij machtiging heeft en dat zij geen verdere bijzondere toelichting behoeft te geven.