Janssen q.q./Bestuurder

De curator spreekt de indirect bestuurder van een failliete bv aan voor het boedeltekort en activeert het bewijsvermoeden nu vaststaat dat de publicatieplicht is geschonden. Ter ontzenuwing voert de bestuurder onder andere aan dat het faillissement het gevolg is van het uitbranden van twee bedrijfspanden, het vertrek van zijn grootste opdrachtgever en negatieve uitlatingen over hem en zijn bedrijf door zijn ex-vriendin. De rechtbank oordeelt dat met deze omstandigheden het vermoeden voldoende is ontzenuwd. De curator heeft geen andere feiten gesteld die kennelijk onbehoorlijk bestuur opleveren, waarmee de vordering van de curator strandt.

Statutair bestuurder en feitelijk bestuurder/Curator

In eerste aanleg oordeelde de rechtbank dat de twee bestuurders van een failliete bv op grond van kennelijk onbehoorlijk bestuur aansprakelijk zijn voor het faillissementstekort. Een van hen betwist dat hij kan worden aangemerkt als bestuurder, beiden doen een beroep op verjaring, voeren inhoudelijke verweren tegen aansprakelijkheid aan en doen een beroep op matiging. Niets mag baten, het vonnis in eerste aanleg blijft overeind en het beroep op matiging wordt afgewezen.

Stichting Fries Natuurhistorisch Museum/XLNT Operations B.V. en haar indirect bestuurder

Een leverancier van een ticketverkoopsysteem van een museum komt bepaalde verplichtingen op basis van de overeenkomst en de Wft in het kader van het betalingsverkeer niet na. Het museum meent dat de bestuurder van de leverancier ervoor heeft gezorgd dat deze verplichtingen niet worden nagekomen en stelt de bestuurder aansprakelijk op grond van onrechtmatige daad. De bestuurder ontkent dat in strijd met de wet is gehandeld en dat dit ook niet relevant is vanwege nadere afspraken die met het museum zouden zijn gemaakt. De rechtbank overweegt dat de bestuurder een persoonlijk ernstig verwijt treft, maar dat niet kan worden vastgesteld dat het museum daadwerkelijk schade heeft geleden. De vordering wordt afgewezen.

Horlings Accountants en Belastingadviseurs B.V./Aandeelhouders

De AVA van een vennootschap die dienstverlening verricht op het gebied van accountancy en belastingadvies neemt een besluit tot verlaging van de verplichte uittredingsleeftijd van de aandeelhouders. Twee aandeelhouders, die bijna de vastgestelde uittredingsleeftijd hebben bereikt, betwisten dit besluit voor de rechter. Zij vorderen primair vernietiging van het besluit op grond van strijd met de redelijkheid en billijkheid (art. 2:15 lid 1 sub b BW) en subsidiair compensatie. De rechtbank wijst de vorderingen af. Volgens het hof is het desbetreffende besluit op zichzelf niet in strijd met de redelijkheid en billijkheid, maar is een beroep op de verlaagde uittredingsleeftijd zonder afdoende compensatie ten opzichte van de oudere aandeelhouders met het oog op artikel 4 Wgbl wel in strijd met de redelijkheid en billijkheid en daarmee onrechtmatig. De vennootschap bestrijdt dit oordeel in cassatie en voert daartegen drie cassatiemiddelen aan. Onder meer bestrijdt de vennootschap het oordeel van het hof dat zij gehouden is compensatie te betalen aan de aandeelhouders. A-G Assink gaat hier in zijn conclusie niet in mee en concludeert tot afwijzing van de cassatiemiddelen. De Hoge Raad volgt de conclusie van de A-G, verwerpt het cassatieberoep en doet de zaak af met toepassing van artikel 81 RO.

Verzoekster/Vereniging van Eigenaars Woongebouw de Oude Haven

Een lid van een VvE verzoekt vernietiging van een besluit en machtiging tot benoeming van een bestuurder en een beheerder. Het hof gaat niet mee in een verzoek tot het vernietigen van een besluit om een bestuurder van een VvE niet te ontslaan omdat dit geen rechtshandeling zou betreffen, aangezien het volgens het hof geen rechtsgevolg heeft. Het hof gaat evenmin mee in een verzoek tot het ontslaan van de bestuurder en benoeming van een derde tot bestuurder omdat geen sprake is van wanbeleid. Hoewel op basis van andere argumenten volgt het hof de conclusie van de kantonrechter.

Concernenquête C.O.W. Vastgoed en Materialen B.V.

OK; enquête. Er is sprake van een verstoorde verhouding tussen twee (indirect) aandeelhouders, die elk 50% van de aandelen houden en tevens (indirect) bestuurder zijn van een vennootschap en haar dochteronderneming. De ene aandeelhouder heeft verzocht tot het gelasten van een concernenquête en het treffen van onmiddellijke voorzieningen. Volgens de verzoekende aandeelhouder zijn er gegronde redenen om te twijfelen aan een juist beleid omdat de andere aandeelhouder als (indirect) bestuurder van de vennootschap en haar dochtervennootschap onzorgvuldig met de spanning tussen zijn persoonlijke belangen en die van de vennootschappen zou omgaan. Ook zou de andere aandeelhouder fraude hebben gepleegd, en er zou sprake zijn van een impasse in het bestuur en de algemene vergadering van de vennootschappen. De OK beveelt een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken. Bij wijze van onmiddellijke voorziening wordt een bestuurder benoemd.

Harlingen Holdings Industries B.V. c.s./ Poiesz q.q.

Een curator stelt de bestuurder, de feitelijk beleidsbepaler en commissaris, en de aandeelhouder van een failliete vennootschap aansprakelijk voor het faillissementstekort. De rechtbank en het hof wijzen de vorderingen van de curator toe. In cassatie wordt onder meer geklaagd dat het hof geen aandacht heeft besteed aan het bestaan van een causaal verband tussen de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling en het faillissement. De A-G wijdt in zijn conclusie uit over de vraag welke vereisten er aan het door artikel 2:248 lid 1 BW vereiste causale verband kunnen worden gesteld, indien er geen sprake is van de bewijsvermoedens van lid 2 van datzelfde artikel. De wettekst vereist dat de curator aannemelijk maakt dat de onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Het is onvoldoende om enkel vast te stellen dat de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling een voorwaarde voor het faillissement was, maar de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling hoeft ook niet dé belangrijkste oorzaak van het faillissement te zijn. Er kunnen verschillende belangrijke oorzaken van een faillissement bestaan, en blijkens de wetsgeschiedenis kan de curator ook een samenstel van kennelijk onbehoorlijke bestuurshandelingen en/of nalatigheden aanvoeren als belangrijke oorzaak van het faillissement. A-G Assink concludeert dat het hof in dit geval, op basis van de stellingen en bewijsmiddelen van de curator, heeft kunnen oordelen dat er sprake is van een causaal verband tussen kennelijk onbehoorlijke bestuurshandelingen en het faillissement. De Hoge Raad volgt de conclusie van de A-G, verwerpt het cassatieberoep en doet de zaak af met toepassing van artikel 81 RO.

Enquête Funda B.V.

OK; enquête. In deze enquêteprocedure gaat het over de toekomst van Funda, de onderneming achter het bekende woningplatform Funda.nl. Grootaandeelhouder NVM meent dat Funda zich bij het bepalen van haar strategie dient te richten naar de belangen van NVM en haar leden. Funda vindt dat zij om succesvol te blijven autonoom haar strategie moet kunnen bepalen. De STAK en Vereniging FundaBelang zijn het daarmee eens en willen met het aantrekken van een strategisch investeerder de kans krijgen hun certificaten tegen een reële waarde te verkopen. Partijen worstelen al jaren met deze deels tegengestelde belangen, maar zijn er niet in geslaagd een oplossing te vinden. In haar overwegingen betrekt de OK bij deze discussie het vennootschappelijk belang, het groepsbelang, de belangen van minderheidsaandeelhouders en van belanghebbenden als de werknemers en de autonome positie die het bestuur heeft in de afweging van deze belangen. De OK acht het voldoende aannemelijk dat het gebrek aan heldere beslissingen op deze onderdelen in toenemende mate een wissel trekt op de verhoudingen binnen Funda en een belemmering vormt voor het bestendige succes van de door Funda gedreven onderneming. De OK oordeelt dat er gegronde redenen zijn tot twijfel aan een juist beleid en juiste gang van zaken en gelast een onderzoek. Zij roept partijen op haar beschikking en het te gelasten onderzoek aan te grijpen om te reflecteren op hun eigen positie en handelen, opdat het gelasten van een onderzoek in zoverre al zal bijdragen aan het herstel van gezonde verhoudingen.

Curator/Bestuurder van I.I.C. B.V.

De bestuurder van een failliete vennootschap wordt door de curator aansprakelijk gesteld voor het boedeltekort. De rechtbank wijst de vordering toe, onder meer omdat de bestuurder het bestaan van een lening heeft geveinsd.

Weenink q.q./Bestuurders van Twente Institute for Wireless Mobile Communications B.V.

Een curator stelt de bestuurder van een failliete bv aansprakelijk op basis van zowel artikel 2:9 BW als artikel 2:248 BW. De rechtbank oordeelt dat de vordering ex artikel 2:9 BW is verjaard; de kennis van bestuurders kan aan de vennootschap worden toegerekend die daarmee meer dan vijf jaar geleden kennis kreeg van de gestelde schade en de daarvoor aansprakelijke personen. Bestuurders zijn voorts niet aansprakelijk ex artikel 2:248 BW voor het onderbrengen van activiteiten in een andere entiteit. Het handelen van de bestuurders is niet kennelijk onbehoorlijk, nu de ‘verhangen’ activiteit eerder als risico dan als 'kip met de gouden eieren' werd beschouwd.