Overeenstemming over de essentialia van een overeenkomst tot aandelenoverdracht

Twee tweelingbroers en de echtgenote van een van deze broers zijn de aandeelhouders in en bestuurders van een besloten vennootschap die eigenaar is van een appartementencomplex in Zwitserland. Omdat de verhouding tussen de broers ernstig verstoord is geraakt, willen zij hun belangen in het appartementencomplex ontvlechten door de overdracht van de aandelen van een van de broers aan de andere. In een e-mailwisseling tussen de advocaten van de broers is overeenstemming bereikt over het object van koop, de koopsom en het moment van overdracht, maar er was nog discussie over de inboedel van een over te dragen appartement. Partijen verschillen van mening over de vraag of daarmee een overeenkomst tot stand is gekomen. Volgens de rechtbank is dit wel degelijk het geval, aangezien partijen overeenstemming hebben bereikt over de essentialia van de koop. Het punt van de inboedel kwalificeert als een ondergeschikt punt in de zin van artikel 6:225 lid 2 BW, waarop een aandelenoverdracht van deze omvang niet kan afstuiten.

Lux Invest B.V./LuMa Onroerend Goed B.V.

Een koper in een M&A-transactie vordert van de verkoper schadevergoeding vanwege (i) inbreuk op een informatiegarantie en (ii) onverkochte incourante voorraad die de verkoper/bestuurder na de overname nog namens de vennootschap zou verkopen. Wat betreft de informatiegarantie oordeelt het hof dat de koper op grond van de haar wel bekende informatie had moeten doorvragen. Dat heeft de koper niet gedaan en dat komt voor haar risico. Ten aanzien van de incourante voorraad geldt dat de vennootschap de overeenkomst heeft opgezegd op basis waarvan de bestuurder de verkoop op zich had genomen. Van een rechtvaardiging voor vroegtijdige beëindiging van die overeenkomst is niet gebleken, zodat voor risico van de koper/vennootschap blijft dat de bestuurder niet alle voorraad heeft kunnen verkopen.

Gépé B.V./Cophico B.V., Daily Fresh Food B.V. en haar bestuurder

Deze zaak betreft een aandeelhoudersgeschil over de nakoming van afspraken over de belevering van een vennootschap die een supermarkt exploiteert. De rechtbank stelt vast dat interne besluitvorming over de belevering van de vennootschap ontbreekt. De rechtbank oordeelt dat overigens onvoldoende is gesteld om het bestaan van afspraken tussen de aandeelhouders en de schending daarvan, vast te kunnen stellen. De vorderingen van de aandeelhouders over en weer worden afgewezen.

Pensioengerechtigde/Aegon Levensverzekeringen N.V.

Een pensioengerechtigde tracht de juridische fusie tussen Optas Pensioenen N.V. en Aegon Levensverzekeringen N.V. ongedaan te maken. De pensioengerechtigde meent dat de fusie nietig moet worden verklaard of moet worden vernietigd op grond van onder meer artikel 2:323 lid 1 sub c BW. Hij beroept zich op de nietigheid of een grond tot vernietiging van het besluit tot fusie van de algemene vergadering van Aegon Levensverzekeringen N.V. De rechtbank oordeelt dat een fusiebesluit enkel op de gronden zoals vermeld in artikel 2:323 lid 1 BW kan worden aangetast. De rechtbank laat daarom andere door de pensioengerechtigde aangevoerde gronden buiten beschouwing. De rechtbank oordeelt dat van zowel de nietigheid als de vernietigbaarheid van het fusiebesluit geen sprake is, en wijst de vordering van de pensioengerechtigde af.

Moeijes q.q./Sint Maarten Beheer B.V. c.s.

De bestuurder van een failliete bv heeft niet voldaan aan de administratieplicht van artikel 2:10 BW op grond waarvan de bestuurder aansprakelijk is voor het boedeltekort.

Hooites q.q./Heineken Nederland B.V.

Een curator van een horeca-exploitant vordert dat Heineken aansprakelijk is voor het boedeltekort in het faillissement omdat zij zich als leverancier en verhuurder van de bedrijfspanden intensief heeft bemoeid met de verkoop van de onderneming en daarom moet worden aangemerkt als feitelijk beleidsbepaler in de zin van artikel 2:248 lid 7 BW. Het hof oordeelt dat het geven van aanwijzingen door een kredietverstrekker en contractspartner in het algemeen niet is aan te merken als beleidsbepaling ‘als ware men bestuurder’. Indien het bestuur zich iets aan die aanwijzingen gelegen laat liggen, handelt het bestuur en niet de kredietverstrekker/contractspartner. Na uitvoerige afweging van de stellingen van de curator, wijst het hof diens vordering af.

Bestuurder van een yogaschool/Dulack q.q.

Een bestuurder van een yogaschool is door de rechtbank Midden-Nederland aansprakelijk gehouden voor niet betaalde facturen van een inmiddels failliete vennootschap. De bestuurder heeft hoger beroep ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank. Daarbij heeft hij een incidentele vordering tot schorsing van de tenuitvoerlegging ingesteld. De belangenafweging pakt uit in het nadeel van de bestuurder. Wel verbindt het hof aan de uitvoerbaarheid bij voorraad van het vonnis van de rechtbank de voorwaarde dat de curator een eventuele restitutievordering voorrang geeft op alle andere faillissementskosten. Een eventuele restitutievordering is dus een superpreferente boedelvordering. Het hof stelt deze voorwaarde (mede) omdat de curator de bereidheid heeft uitgesproken op deze wijze af te wijken van de wettelijke rangorde.

(Indirect) bestuurders van huurder/verhuurder

Het hof bekrachtigt de uitspraak van de kantonrechter dat de (indirect) bestuurders van de vennootschap die optreedt als huurder, aansprakelijk zijn uit hoofde van onrechtmatige daad voor de schade die de verhuurder heeft geleden doordat de vennootschap haar betalingsverplichtingen uit de door haar met de verhuurder gesloten huurovereenkomst niet is nagekomen. De vennootschap is door turboliquidatie opgehouden te bestaan. Zowel de kantonrechter als het hof oordelen dat sprake is van betalingsonwil.

Enquête Lederland

OK; enquête. Een vennootschap verweert zich tegen een enquêteverzoek en stelt een voorwaardelijk zelfstandig verzoek in tot het treffen van onmiddellijke voorzieningen, mocht enig verzoek van de verzoeker worden toegewezen. Verzoeker trekt haar verzoek in, waardoor niet is voldaan aan de voorwaarde die de vennootschap aan haar eigen verzoek had gesteld. De vennootschap mag haar voorwaardelijke zelfstandige verzoek niet vermeerderen tot een onvoorwaardelijk zelfstandig verzoek.

Uitgetreden vennoot/Overige vennoten van een vof

Een uitgetreden vennoot van een vof stelt recht te hebben op 25% van de winst en 25% van het vennootschapsvermogen van de vof. Volgens de uitgetreden vennoot bestond er tussen de vennoten een vennootschappelijke goederengemeenschap, op grond waarvan hij een aanspraak kon ontlenen op een uitkering in geld wegens onderbedeling. Volgens het hof is echter niet gebleken van feiten of omstandigheden waaruit zou volgen dat de vennoten van de vof bij de oprichting hiervan goederen tot hun gemeenschappelijk eigendom hebben gemaakt. De uitgetreden vennoot heeft daarom geen aanspraak op de andere vennoten uit hoofde van een ontbonden gemeenschap. Aangezien de vennoten niet zijn overeengekomen wat het aandeel van de vennoten in het vennootschapsvermogen is, moet dit volgens het hof worden bepaald door de inbreng van de vennoten in de vennootschap en de grondslag waarop zij delen in de winst. De vennoten waren geen specifieke winstverdeling overeengekomen, waardoor zij op grond van artikel 7A:1670 BW evenredig aan hun inbreng in de winst delen. De andere vennoten hebben de uitgetreden vennoot aangeboden de waarde van zijn inbreng te betalen. Op meer heeft de uitgetreden vennoot geen recht, dus ook op dit punt heeft hij niets van de andere vennoten te vorderen.