Geachte heer/mevrouw,

Rechtspraak
Hierbij zend ik u de nieuwsbrief met daarin de uitspraken van de afgelopen week. Graag wijs ik u specifiek op de volgende uitspraken.

Beklamelnorm
In OR 2014-0352 overweegt het Gerechtshof Amsterdam dat voor de aansprakelijkheid van de bestuurder van een stichting is vereist dat aan hem een voldoende ernstig persoonlijk verwijt kan worden gemaakt. In het algemeen zal hiervan sprake zijn wanneer een bestuurder namens de rechtspersoon een verplichting aangaat terwijl hij weet of redelijkerwijs behoort te begrijpen dat de rechtspersoon deze verplichting niet zal kunnen nakomen en geen verhaal zal bieden voor de ten gevolge van het uitblijven van de nakoming te lijden schade (HR 6 oktober 1989, NJ 1999, 286; Beklamel).

In het onderhavige geval was een bestuurder van een (tijdelijke) stichting die een eenmalig evenement organiseerde namens de stichting een verplichting aangegaan. Op dat moment wist de bestuurder reeds dat de kaartverkoop voor het evenement tegenviel en dat daarom de verplichting niet kon worden nagekomen. Omdat de stichting een tijdelijk karakter had en was opgericht voor het organiseren van een eenmalig evenement, was in verband met de tegenvallende inkomsten uit de kaartverkoop ook te voorzien dat de stichting in de toekomst geen verhaal zou bieden.

Bestuurdersaansprakelijkheid stelplicht
In OR 2014-0350 staat de vraag centraal op wie de stelplicht en bewijslast rusten ten aanzien van onrechtmatig handelen van een bestuurder die heeft bewerkstelligd of toegelaten dat de vennootschap haar betalingsverplichtingen niet is nagekomen. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden overweegt dat de stelplicht en bewijslast in beginsel op de partij rusten die een beroep doet op het onrechtmatig handelen. In het onderhavige geval zijn onvoldoende feiten en omstandigheden aangevoerd die de stelling dat de bestuurder onrechtmatig heeft gehandeld, kunnen dragen.  Er is slechts gesteld dat een vordering onbetaald is gebleven.

Eenzijdige opzegging vof
In OR 2014-0346 staat allereerst de vraag centraal of de eenzijdige opzegging van de (voorheen) door partijen gedreven vof vernietigbaar is ex artikel 7A:1683 BW. Mede omdat tussen partijen onenigheid bestaat omtrent ieders inbreng en het ter zake door hen gevoerde overleg niet tot een oplossing heeft geleid, acht de rechtbank voornoemde opzegging onder de omstandigheden niet strijdig met de redelijkheid en billijkheid.

Daarnaast beantwoordt de rechtbank de vraag of een overeenkomst met een derde namens de vof is aangegaan. De rechtbank oordeelt op grond van diverse omstandigheden dat de overeenkomst namens de vof is aangegaan. De vordering tot afdracht van 50% van de opbrengst van die overeenkomst wijst de rechtbank evenwel af, omdat de vof ¬? door de eenzijdige opzegging van X ? is ontbonden en de genoemde opbrengst in het kader van de vereffening van het gemeenschappelijk vermogen dient te worden verdeeld. Partijen dienen daarover afspraken te maken en zo nodig kan de rechter daarover ex artikel 3:185 BW een beslissing nemen, maar een dergelijke beslissing is in deze procedure aldus de rechtbank niet gevorderd.

Aansprakelijkheid advocaat
In OR 2014-0349 staat de vraag centraal of Lexence B.V. de belangen van Warmond CV heeft behartigd op een manier die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht. Dit betekent dat niet iedere tekortkoming of beoordelingsfout zonder meer tot aansprakelijkheid leidt.

De rechtbank is allereerst van oordeel dat Lexence slechts in een contractuele verhouding is komen te staan met Warmond CV en niet met de commanditaire vennoten die de onderhavige vordering hebben ingesteld, welke commanditaire vennoten immers evenmin verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor enige verplichting van de commanditaire vennootschap.

Daarnaast overweegt de rechtbank dat Lexence niet in strijd heeft gehandeld met de hiervoor genoemde professionele standaard. Lexence is pas op  een laat moment als adviseur ingeschakeld en Warmond CV geadviseerd omtrent diverse risico’s en onzekerheden.

Tot slot overweegt de rechtbank dat ook het causaal verband ontbreekt, nu niet kan worden aangenomen dat de participanten anders zouden hebben gehandeld dan ze nu hebben gedaan indien Lexence anders zou hebben geadviseerd.

Aansprakelijkheid vennootschap en/of bestuurder
In OR 2014-0343 heeft Y bij de heer X, die enig aandeelhouder en bestuurder was van X BV, een zwembad en diverse tuinmaterialen gekocht. Op enig moment heeft Y ook diensten aan X en/of X BV verleend uit hoofde waarvan Y een vordering op X en/of X BV heeft gekregen.

Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden overweegt ten aanzien van de vraag of X in privé of X BV als opdrachtgever aangemerkt dient te worden, volgens vaste jurisprudentie (Kribbebijter-arrest) afhankelijk is van wat de betrokkenen jegens elkaar hebben verklaard en over en weer uit elkaars verklaringen en gedragingen hebben afgeleid en hebben mogen afleiden. Daarbij komt onder meer betekenis toe aan de aard van de betreffende overeenkomst en van wat dienaangaande in het maatschappelijke verkeer gebruikelijk is. In het onderhavige geval wezen de omstandigheden van het geval erop dat alle activiteiten een bedrijfsmatig karakter hadden en dat het om die reden aan Y was om te bewijzen dat naast X BV ook X in privé aansprakelijk was. Aan deze bewijslast heeft Y niet voldaan.

Rest mij nog u een bijzonder goede dag toe te wensen.

Met vriendelijke groet,

Evert Leemreis
Redacteur OR Updates