Geachte heer/mevrouw,

Rechtspraak

Hierbij de nieuwsbrief met daarin de uitspraken van de afgelopen week. Graag wijs ik u op de volgende.

Bestuurdersaansprakelijkheid

In OR 2014-0444 wordt allereerst overwogen, dat een bestuurder zich niet aan zijn verantwoordelijkheid kan onttrekken door zich niet op de hoogte te (laten) stellen van de gang van zaken binnen de vennootschap. Verder gaat de rechtbank in op de klachtplicht van artikel 6:89 BW. Volgens de rechtbank is deze van toepassing op alle verbintenissen. De vorderingen uit hoofde van artikel 2:9 BW zijn gegrond in de verbintenis tussen de bestuurders en de vennootschap. Uit die verbintenis vloeit voort dat het bestuur van de vennootschap aan de bestuurders is opgedragen en tevens dat zij gehouden zijn deze taak behoorlijk te vervullen. Dit maakt dat artikel 6:89 BW ook van toepassing is op de vorderingen uit hoofde van artikel 2:9 BW.

In OR 2014-0451 wordt een bestuurder aansprakelijk gehouden op grond van betalingsonwil. De rechtbank stelt voorop dat de enkele omstandigheid dat de vennootschap bedrijfsactiviteiten ontplooide terwijl haar financiële situatie niet rooskleurig was, geen grond vormt voor bestuurdersaansprakelijkheid en dat een dergelijke grond evenmin aanwezig was, omdat de bestuurder, Lamborghini niet heeft gewaarschuwd voor de financieel penibele situatie waarin de vennootschap verkeerde of omdat de bestuurder niet erop heeft toegezien dat een concrete crediteur betaald zou worden. Dit kan anders zijn, indien komt vast te staan dat de bestuurder Lamborghini ertoe heeft bewogen de koopovereenkomst met betrekking te sluiten onder de voorwaarde dat de verkoopopbrengst die bij de doorverkoop zou worden gegenereerd, ten goede zou komen van Lamborghini. Hiervan is in onderhavige casus sprake. De bestuurder kan naar het oordeel van de rechtbank dan ook persoonlijk een ernstig verwijt worden gemaakt waar Lamborghini stelt dat sprake is van selectieve betaling, dan wel van betalingsonwil.

In OR 2014-0452 wordt een bestuurder persoonlijk aansprakelijk gesteld wegens het versturen van facturen zonder dat werkzaamheden verricht zijn. Eiser voert terugbetaling van de facturen. In eerste aanleg wordt dit toegewezen, waarna de bestuurder in hoger beroep gaat. Het hof oordeelt dat een (beperkt) deel van de vordering inderdaad dient te worden terugbetaald, omdat door geïntimeerde is gesteld en bewezen dat de bedragen zijn betaald. Het overgrote deel van de vordering wordt echter niet toegewezen, omdat door geïntimeerde niet aan de stelplicht en bewijslast is voldaan. Voor bestuurdersaansprakelijkheid is te weinig gesteld. Daarnaast is er geen sprake van vereenzelviging en zijn de facturen aan de vennootschap van de bestuurder en niet aan de bestuurder betaald zodat de bestuurder ten onrechte in het geding is betrokken.

In OR 2014-0449 wordt een bestuurder van een stichting aansprakelijk gehouden. Het doorzetten van de organisatie van een verlieslijdende conferentie leidt in onderhavige casus tot een ernstig verwijt en aansprakelijkheid van de bestuurder van de organiserende stichting.

Ontbinding van een VOF

In OR 2014-0445 staat de ontbinding van een VOF centraal. Bij oprichting is overeengekomen dat de winsten en verliezen bij beëindiging gelijk verdeeld worden over de vennoten. Twee vennoten maken na een bepaalde tijd feitelijk geen deel meer uit van de onderneming. Wanneer de v.o.f. wordt ontbonden krijgen zij een kleiner winstaandeel toebedeeld ten opzichte van de overige vennoten. De twee eerder ‘gestopte’ vennoten vorderen bij de rechter dat de gelden gelijk worden verdeeld over de vennoten. De rechtbank acht een volledig evenredige verdeling van de winsten en verliezen over de vennoten in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar.

Rest mij nog u een bijzonder goede dag toe te wensen.

Met vriendelijke groet,

Emmanuel Lokin
Hoofdredacteur OR Updates