VVMZ East European Investment Services B.V./AKRO Consulting B.V.

Een medebestuurder van een joint venture komt vier minuten te laat op de aandeelhoudersvergadering en wordt ontslagen. De ontslagen medebestuurder vecht in eerste aanleg het ontslagbesluit met succes aan en de tegenvorderingen van de joint venture worden afgewezen. De joint venture gaat in hoger beroep en ook het hof oordeelt dat de totstandkoming van het ontslagbesluit in strijd is met de redelijkheid en billijkheid, nu de aandeelhoudersvergadering enige tijd had moeten en kunnen wachten. Wel oordeelt het hof dat de ontslagen medebestuurder aansprakelijk is jegens de joint venture wegens onbehoorlijke taakvervulling.

Enquête DeSeizoenen

OK; enquête. Een centrale cliëntenraad heeft de OK in een eerder stadium verzocht een onderzoek te gelasten vanwege verstoorde verhoudingen binnen de cliëntenmedezeggenschap. Onder leiding van door de OK aangewezen procesbegeleiders wijzigt de samenstelling van de centrale cliëntenraad, waarop deze zijn enquêteverzoek intrekt. Enkele belanghebbenden bij de procedure stellen dat hun belang bij het voortzetten van de procedure moet prevaleren boven het belang van de centrale cliëntenraad tot intrekking van het enquêteverzoek. De OK is van oordeel dat de gronden van het enquêteverzoek dankzij de inspanningen van de procesbegeleiders zijn komen te vervallen en dat de centrale cliëntenraad een valide reden heeft voor het intrekken daarvan.

Bestuurder Cap City Cars/Van Rijsbergen q.q.

De voormalig bestuurder van een vennootschap wordt aansprakelijk gehouden voor het boedeltekort in faillissement op grond van artikel 2:248 BW. De bestuurder heeft enkele maanden geen administratie gevoerd en jaarrekeningen structureel niet of te laat gedeponeerd. Daarom staat kennelijk onbehoorlijk bestuur vast en wordt vermoed dat dit een belangrijke oorzaak is van het faillissement. De bestuurder stelt dat hij de aandelen heeft verkocht aan een derde en dat het faillissement is veroorzaakt door het nietsdoen van de koper. Het hof ziet hierin geen grond om de bestuurder niet aansprakelijk te houden. Op de bestuurder rustte de verplichting enig onderzoek te doen naar de persoon en de achtergrond van de koper. Als het faillissement is veroorzaakt door de koper als katvanger, dan komt dat voor rekening van de bestuurder, nu hij dit onderzoek niet heeft verricht.

SVDT Holding B.V./MeerSaam B.V. en (indirect) bestuurders

Het hof bekrachtigt het oordeel van de rechtbank dat de (indirect) bestuurders van een vennootschap niet aansprakelijk zijn voor het feit dat de vennootschap die zij besturen toerekenbaar is tekortgeschoten in de nakoming van haar verbintenissen uit een koopovereenkomst. Zij hebben de Beklamel-maatstaf niet geschonden, omdat zij geen gerechtvaardigd vertrouwen op de schijn van kredietwaardigheid hebben gewekt. De wederpartij was er immers zelf van op de hoogte dat de financiering misschien niet zou slagen en heeft dit risico bewust genomen. Ook bekrachtigt het hof het oordeel van de rechtbank dat de billijkheid vereist dat de boete voor de vennootschap wegens het niet nakomen van haar verplichtingen uit de koopovereenkomst gematigd wordt.

ODS B.V./Bestuurder van AAA Energy Window Holding B.V.

Arrest na verwijzing. Drie partijen zijn een term sheet overeengekomen met betrekking tot een nieuw te ontwikkelen product. Op grond van de term sheet heeft een van de partijen diverse voorschotbedragen betaald aan een vennootschap, die op basis van de term sheet als onverschuldigd zouden moeten worden terugbetaald indien partijen niet tot een licentieovereenkomst zouden komen. De licentieovereenkomst is nooit overeengekomen en de betalende partij vordert de betaalde bedragen dan ook terug, zowel van de vennootschap als van diens bestuurders. In de voorgaande procedure is de betrokken bestuurder aangesproken op grond van bestuurdersaansprakelijkheid en door het hof ’s-Hertogenbosch veroordeeld. De Hoge Raad heeft dit arrest vernietigd nu het hof de verweren van de bestuurder, die hij in eerste aanleg had aangevoerd, niet in haar beoordeling had betrokken. In de huidige procedure oordeelt het verwijzingshof dat de bestuurder een persoonlijk ernstig verwijt kan worden gemaakt en dus aansprakelijk is voor de schade ter grootte van een deel van de betaalde voorschotbedragen, nu hij ernstig rekening had moeten houden met de terugbetalingsverplichting ten aanzien van de bedragen die niet zijn uitgegeven aan het doel zoals expliciet beschreven in de term sheet.

Winkeliersvereniging/Gebruiker van winkelruimte

Een winkeliersvereniging vordert betaling van een bijdrage die een gebruiker van een winkelruimte, als lid van de winkeliersvereniging, verschuldigd was. Die bijdrage wordt door de vereniging besteed aan voorzieningen en activiteiten die de belangen van de gebruikers dienen. De vereniging vordert ook een verhoging van de bijdrage, omdat de gebruiker zijn lidmaatschap heeft opgezegd. Die verhoging van de bijdrage zou volgens een toepasselijk reglement verschuldigd zijn door gebruikers die hun lidmaatschap hebben opgezegd. De gebruiker van de winkelruimte vindt dat de vordering van de vereniging moet worden afgewezen en vordert in reconventie een verklaring voor recht dat de winkeliersvereniging geen aanspraak kan maken op de verhoging. In eerste aanleg is de vordering van de winkeliersvereniging afgewezen en de vordering in reconventie van de gebruiker van de winkelruimte toegewezen. Anders dan de kantonrechter, wijst het hof de vordering van de winkeliersvereniging toe. Interessant is dat het hof het lidmaatschap van de vereniging afleidt uit de omstandigheden, i.e. betaling van contributie, deelname aan ledenvergaderingen en opzegging van lidmaatschap, terwijl formeel geen toetreding als lid heeft plaatsgevonden. De betalingsverplichting rust – ingevolge het toepasselijke reglement – op een lid die zijn lidmaatschap heeft opgezegd, hetgeen in casu het geval is. Echter, op het punt van de verhoging van de bijdrage, is het hof het met de rechtbank eens. Een verhoging van de bijdrage na opzegging van het lidmaatschap dient geen redelijk doel en fungeert de facto als boete voor opzegging van het lidmaatschap. Dat beperkt de vrijheid van uittreding en is daarmee in strijd met het recht van vereniging. Een voormalig lid van de vereniging die gebruiker van de winkelruimte blijft, moet daarom wel het bedrag betalen dat hij als lid zou hebben betaald, maar de verhoging van dat bedrag is door hem niet verschuldigd.

Aaron Investments B.V./Twenty Seven Amsterdam B.V., BDCH Beheer B.V. en Van Strien Beheer B.V.

Een vennootschap verkeert in financiële problemen en geeft extra aandelen uit aan haar financierende aandeelhouders. Een niet participerende aandeelhouder probeert tevergeefs het emissiebesluit in rechte te vernietigen. De rechtbank toetst de besluitvorming op marginale wijze en komt tot de conclusie dat deze niet in strijd is met de redelijkheid en billijkheid. Er zijn volgens de rechtbank voldoende aanwijzingen voor de noodzaak van aanvullende financiering, er is onvoldoende perspectief op externe financiering en de waardering van de uitgegeven aandelen is naar het oordeel van de rechtbank reëel gezien de financiële situatie van de vennootschap.

Flappen B.V., Fine Living Group B.V. en Full Fill B.V./Triple Dot B.V.

Deze zaak gaat over een geschil over de uitvoering van een bij de OK getroffen schikking. Twee aandeelhouders (tevens bestuurders) van een besloten vennootschap treffen bij de OK een schikking, waarin onder meer wordt overeengekomen dat de ene aandeelhouder haar aandelen overdraagt aan de andere aandeelhouder. Laatstgenoemde aandeelhouder sommeert de eerstgenoemde aandeelhouder om zijn aandelen over te dragen, maar de laatstgenoemde aandeelhouder zou zelf buiten de afspraken die onderdeel uitmaken van de schikking zijn getreden door ook teruggave van bedrijfseigendommen te verlangen. De laatstgenoemde aandeelhouder vordert dat de andere aandeelhouder wordt veroordeeld tot medewerking aan de aandelenoverdracht, dat deze wordt geschorst als statutair bestuurder van de besloten vennootschap en dat hij zich dient te onthouden van meldingen aan de fiscale autoriteiten. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen toe.

Reggeborgh Holding B.V./gezamenlijke niet bekende aandeelhouders van Koninklijke VolkerWessels B.V.

OK; uitkoopprocedure. Reggeborgh Holding B.V. stelt na een succesvol openbaar bod een uitkoopvordering in tegen de gezamenlijke andere, niet bij naam bekende, aandeelhouders van Koninklijke VolkerWessels B.V. De OK wijst de vordering toe en stelt de prijs vast ter hoogte van de biedprijs van het bod dat wordt vermoed een billijke koopprijs te zijn.

Stichting Pensioenfonds Zorg en Welzijn/Bestuurder

Een pensioenfonds stelt een bestuurder aansprakelijk voor het niet afdragen door de vennootschap van bij werknemers ingehouden pensioenpremie. De vennootschap heeft haar activa inmiddels overgedragen aan een stichting. De schuld van de vennootschap uit hoofde van de pensioenpremieachterstand is daarom als gevolg van overgang van onderneming van de vennootschap overgegaan op de stichting. De vennootschap blijft echter (ingevolge art. 7:663 BW) gedurende een jaar naast de stichting hoofdelijk aansprakelijk voor de betaling van de schuld. Anders dan de rechtbank heeft het hof de vordering afgewezen wegens het verstrijken van de vervaltermijn van artikel 7:663 BW. Het hof oordeelde namelijk dat het vorderingsrecht op de hoofdelijk aansprakelijke bestuurder afhankelijk is van het vorderingsrecht op de betalingsplichtige vennootschap. Door het vervallen van het vorderingsrecht op de vennootschap, is volgens het hof dus ook het vorderingsrecht op de bestuurder teniet gegaan. Het hof stoelt zijn oordeel, dat de bestuurder niet aansprakelijk is, daarnaast op het feit dat de betalingsonmacht tijdig is gemeld, althans dat het pensioenfonds voldoende op de hoogte was. Tegen deze oordelen keert het pensioenfonds zich in cassatie. De Hoge Raad laat het oordeel van het hof dat tijdig mededeling van van betalingsonmacht is gedaan, althans dat het pensioenfonds voldoende op de hoogte was, in stand (art. 81 RO). Anders dan het hof oordeelt de Hoge Raad dat het vorderingsrecht op de hoofdelijk aansprakelijke bestuurder niet teniet gaat wanneer de rechtspersoon niet meer aansprakelijk kan worden gehouden wegens het verstrijken van de vervaltermijn van artikel 7:663 BW. Volgens de Hoge Raad is dat vorderingsrecht zelfstandig en niet, zoals het hof oordeelde, afhankelijk van het vorderingsrecht op de rechtspersoon. Dit leidt echter niet tot cassatie, aangezien het oordeel van het hof dat de bestuurder niet aansprakelijk is zelfstandig wordt gedragen door het in cassatie tevergeefs bestreden oordeel dat betalingsonmacht tijdig was gemeld, althans dat het pensioenfonds voldoende op de hoogte was.